Πώς να αντιμετωπίσετε την οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης

Καθιστική οστεοχόνδρωση και πόνος στην πλάτη

Τι είναι: Η οστεοχόνδρωση είναι μια ασθένεια της σπονδυλικής στήλης κατά την οποία οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι (και στη συνέχεια τα σπονδυλικά σώματα, οι αρθρώσεις και οι σύνδεσμοι) χάνουν τη φυσιολογική τους λειτουργικότητα. Μέχρι πρόσφατα, η ασθένεια θεωρείτο ότι σχετίζεται με την ηλικία, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες έχει γίνει αισθητά νεότερη και πλήττει ανελέητα τους νέους μεταξύ 18 και 30 ετών.

Η οστεοχόνδρωση ταξινομείται συνήθως ανάλογα με τον τόπο εντόπισής της - οσφυϊκή, αυχενική, θωρακική, ιερή και ευρέως διαδεδομένη. Πάνω από το 50% των περιπτώσεων της νόσου οφείλονται σε οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Τα συμπτώματα, η θεραπεία και η διάγνωση αυτού του τύπου οστεοχονδρωσίας περιγράφονται πλήρως στα έργα των ιατρικών φωτιστικών. Το ένα τέταρτο των διαγνώσεων οφείλεται στην αυχενική οστεοχονδρωσία - μια πάθηση που επηρεάζει τους εργαζόμενους στο γραφείο και τα άτομα με καθιστική ζωή.

Τις περισσότερες φορές, οι παθολογικές διεργασίες σε αυτή την ασθένεια επηρεάζουν πρώτα τα οστά και τους συνδέσμους. Συνήθως διαπιστώνουμε ότι η ασθένεια έχει ήδη ξεκινήσει όταν εμφανίζονται επιπλοκές - πόνος, αισθητηριακές διαταραχές, μυϊκή απώλεια, διαταραχές εσωτερικών οργάνων.

Σήμερα θα μιλήσουμε για την οστεοχονδρωσία, τα συμπτώματα και η θεραπεία αυτής της ασθένειας είναι ένα πολύ επίκαιρο θέμα στην εποχή μας. Άλλωστε, το 40 με 90% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από τη νόσο. Τις περισσότερες φορές, η ασθένεια επηρεάζει άτομα άνω των 30 ετών.

Αιτίες εμφάνισης

Δεν υπάρχει ενιαίος λόγος για την ανάπτυξη οστεοχονδρωσίας. Μερικοί πιστεύουν ότι η ασθένεια εμφανίζεται λόγω της εναπόθεσης ενώσεων ασβεστίου που δεν απορροφώνται από τον οστικό ιστό, της επιδείνωσης της ροής του αίματος των οστών λόγω αδυναμίας, της καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης και της μείωσης της απόστασης μεταξύ των μεμονωμένων σπονδύλων.

Υπάρχουν πολλοί προδιαθεσικοί αιτιολογικοί παράγοντες. Τα κυριότερα είναι τα εξής:

  • Τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης (κατάγματα, μώλωπες, εξαρθρήματα).
  • κληρονομική προδιάθεση;
  • Ασθένειες των ποδιών που προκαλούν υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης - αυτές περιλαμβάνουν την πλατυποδία, την ραιβοποδία (παραμόρφωση του ποδιού), τον βλαισό βαλβό.
  • παρατεταμένη χρήση στενών και άβολων παπουτσιών (προκαλεί επίσης υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης).
  • Υπερβολικό βάρος και παχυσαρκία;
  • καθιστική ζωή;
  • Μεταβολικές διαταραχές;
  • Καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης (κύφωση, λόρδωση, σκολίωση).
  • επαγγελματικά χαρακτηριστικά - άρση βαρών, συχνές στροφές και τραντάγματα του σώματος, εργασία σε άβολη θέση σώματος.

Η ανάπτυξη της νόσου ευνοείται από κληρονομική προδιάθεση, υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης (υπερβολικό βάρος, άρση βαρών), τραύμα και μικροτραύμα.

Στάδια οστεοχονδρωσίας

Υπάρχουν τέσσερα στάδια, ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης της οστεοχονδρωσίας και τα συμπτώματά της.

  1. Πρώτο στάδιο- προκλινική, η οποία διαγιγνώσκεται εξαιρετικά σπάνια λόγω ήπιων (ή τελείως απόντων) σημείων της νόσου. Σε αυτό το στάδιο, οι αλλαγές στη σπονδυλική στήλη είναι ελάχιστες. Οι ασθενείς ανησυχούν για περιορισμένο πόνο στη σπονδυλική στήλη και ένταση στους μύες της πλάτης.
  2. Στο δεύτερο στάδιοΟ πόνος εμφανίζεται επειδή ο ινώδης δακτύλιος του μεσοσπονδύλιου δίσκου καταστρέφεται, η στερέωση των σπονδύλων μεταξύ τους διαταράσσεται, η παθολογική τους κινητικότητα εμφανίζεται με τη μορφή μετατοπίσεων. Η μεσοσπονδύλια απόσταση μειώνεται, με συμπίεση των νευροαγγειακών άκρων, του αίματος και των λεμφικών αγγείων.
  3. Τρίτη ενότητα. . . Σχηματίζεται μια ρήξη στον ιστό χόνδρου του ινώδους δακτυλίου, μέσω του οποίου διαρρέει μέρος του πιο υγρού πυρήνα - εμφανίζεται κήλη δίσκου. Τέτοιες αλλαγές εντοπίζονται συχνότερα στην οσφυϊκή και αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Σε μικρότερο βαθμό, η εμφάνιση μεσοσπονδυλικών κηλών στη θωρακική περιοχή είναι επιρρεπής στο γεγονός ότι, λόγω παθολογίας του δίσκου, μέρος του φορτίου βαρύνει τις πλευρές και το στέρνο. Η διόγκωση (κήλη) του μεσοσπονδύλιου δίσκου επηρεάζει τις ρίζες των νωτιαίων νεύρων, η οποία εκδηλώνεται με τη μορφή πόνου, φλεγμονής, διαταραχών αγωγιμότητας των νευρικών ινών και φλεγμονής.
  4. Τέταρτο στάδιο- Τελικό, στο οποίο ο ουλώδης ιστός αντικαθίσταται από τις ίνες του μεσοσπονδύλιου δίσκου καθώς και από ινώδη χόνδρο και ινώδη ιστό του πολφικού πυρήνα.

Προκειμένου να αποφευχθεί η ανάπτυξη του τελευταίου σταδίου, είναι απαραίτητο να αποφασίσετε έγκαιρα πώς να θεραπεύσετε την οστεοχόνδρωση.

Πόνος στην πλάτη με οστεοχονδρωσία της σπονδυλικής στήλης

Συμπτώματα οστεοχονδρωσίας

Η οστεοχόνδρωση είναι μια χρόνια πάθηση που χαρακτηρίζεται από εναλλασσόμενες φάσεις επιδείνωσης των συμπτωμάτων και ύφεσης. Η υπερβολική άσκηση, η κόπωση, η υποθερμία, ο τραυματισμός, ο τρόμος και οι κραδασμοί μπορούν όλα να συμβάλουν στην εμφάνιση οξέων συμπτωμάτων.

Η ασθένεια εκδηλώνεται με μια σειρά από τυπικά συμπτώματα. Η οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης χαρακτηρίζεται από: επώδυνο πόνο στην πλάτη, μούδιασμα στην προσβεβλημένη σπονδυλική στήλη, μειωμένο εύρος κίνησης, αυξημένο πόνο κατά την άρση βαρών, απότομες κινήσεις, ένταση κατά το βήχα ή το φτάρνισμα.

Ο χρόνιος πόνος, ένα από τα συμπτώματα της οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης, οδηγεί σε αυξημένη κόπωση. Όταν οι ρίζες των νεύρων συμπιέζονται από τους δίσκους της σπονδυλικής στήλης, ο πόνος μπορεί να είναι πιο έντονος και οξύς, «πυροβολιστικός» χαρακτήρας. Ο εντοπισμός του σε αυτή την περίπτωση δεν περιορίζεται στην περιοχή της πλάτης, αλλά γίνεται αισθητός από ένα άτομο στην περιοχή των άκρων.

Με την οστεοχονδρωσία, οι ασθενείς περιγράφουν συμπτώματα όπως:

  • παροξυσμικός ή οξύς πόνος στη σπονδυλική στήλη που επηρεάζεται από οστεοχόνδρωση.
  • αυξημένος πόνος μετά από σωματική άσκηση, καθώς και το πρωί.
  • Ο πόνος μπορεί να εκπέμπεται στο λαιμό, το χέρι ή το πόδι, καθώς και στο στήθος.
  • Τραγάνισμα κατά τη στροφή.

Η ασθένεια αρχίζει και εξελίσσεται σταδιακά, επομένως η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας εξαρτάται από το στάδιο, καθώς και από τη θέση της σπονδυλικής βλάβης.

Θεραπεία της οστεοχονδρωσίας

Με την οστεοχονδρωσία, η θεραπεία απαιτεί πολύπλοκα μέτρα.

Στο οξύ στάδιο, εμφανίζεται αυστηρή ανάπαυση στο κρεβάτι, άκαμπτη στερέωση των κατεστραμμένων σπονδύλων με κορσέ ή ειδικό κολάρο. Συνιστάται σταθερό κρεβάτι, χρήση πινακίδας και περιορισμένη κινητικότητα.

Για ανακούφιση από τον πόνο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αναλγητικά, βιταμίνες Β, μπλοκ νοβοκαΐνης, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αλοιφές εντριβής, επιθέματα μουστάρδας, υπεριώδης ακτινοβολία, βελονισμός και ρεφλεξολογία, θερμικές επεμβάσεις, μάλλινο ιμάντα κ. λπ.

Το επόμενο στάδιο της θεραπείας στοχεύει στη βελτίωση της τοπικής κυκλοφορίας του αίματος και στην ενίσχυση των μυών που υποστηρίζουν τη σπονδυλική στήλη. Για να θεραπεύσετε την οστεοχονδρωσία, πρέπει να τηρείτε πολύπλοκη θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει:

  • ιατρικό μασάζ (παραδοσιακό, υλικό, κενό)?
  • ασκήσεις φυσιοθεραπείας, κολύμπι.
  • Φυσικοθεραπεία (θεραπεία με λέιζερ, υπερήχους, ρεύματα χαμηλής συχνότητας, μαγνητικό πεδίο, θεραπεία κρουστικών κυμάτων, κρυοθεραπεία).
  • Ρεφλεξολογία (βελονισμός, βελονισμός);
  • Έλξη σπονδυλικής στήλης (στεγνό ή νερό).
  • Μέθοδοι μη παραδοσιακής θεραπείας (θεραπεία με τσιμπήματα μέλισσας).
  • Θεραπεία με λαϊκές θεραπείες (βότανα, μέλι, μουστάρδα, πάπρικα, μπάνιο).

Εάν οι συντηρητικές θεραπείες είναι ανεπιτυχείς ή εάν οι αλλαγές στον μεσοσπονδύλιο δίσκο απαιτούν εξωτερική χειρουργική επέμβαση, χρησιμοποιούνται σύγχρονες ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές μέθοδοι: αποκατάσταση με λέιζερ, ενδοδισκική ηλεκτροθερμική θεραπεία, μικροχειρουργική αφαίρεση κήλης.

Σε περίπτωση μη αναστρέψιμων αλλαγών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί τεχνητός δίσκος από μέταλλο ή μέταλλο και πλαστικό. Τώρα ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στον τρόπο θεραπείας της οστεοχονδρωσίας χωρίς τη χρήση φαρμάκων.

μασάζ

Ένα μασάζ πλάτης για την οστεοχονδρωσία έχει πολύ ισχυρότερο αποτέλεσμα από, για παράδειγμα, τη θεραπεία άσκησης. Πρώτα απ 'όλα, οποιαδήποτε μέθοδος θεραπείας πρέπει να στοχεύει στην ανακούφιση του πόνου.

Όταν ο πόνος μπορεί να ανακουφιστεί ή να ανακουφιστεί, μπορεί να ξεκινήσει η πραγματική θεραπεία. Ωστόσο, το κύριο καθήκον του μπορεί να ονομαστεί πρόληψη της εξέλιξης της νόσου, καθώς και των επακόλουθων πιθανών υποτροπών. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται δύο βασικές μέθοδοι - επανορθωτική γυμναστική και μασάζ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η άσκηση δεν έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το μασάζ σε περιπτώσεις με λαιμό.

Κρίνετε μόνοι σας: το μασάζ βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στην πληγείσα περιοχή, εξαλείφει τους σπασμούς στους μύες του λαιμού και της πλάτης, αποδυναμώνει ή εξαλείφει τον πόνο, ενισχύει τους μύες του λαιμού.

βελονισμός

Ο βελονισμός χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας. Ο βελονισμός βοηθά στην ανακούφιση του πόνου, χαλαρώνει τους μύες της πλάτης και βοηθά στην αποκατάσταση του κατεστραμμένου ιστού διεγείροντας τις μεταβολικές διεργασίες.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο βελονισμός μπορεί να αντικαταστήσει την παραδοσιακή φαρμακευτική θεραπεία, τα μειονεκτήματα της οποίας είναι γνωστά (παρενέργειες φαρμάκων, εθισμός σε αυτά). Ο βελονισμός αντενδείκνυται για δερματικές παθήσεις της πλάτης και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Θεραπεία άσκησης για την οστεοχονδρωσία

Η επανορθωτική γυμναστική για άτομα που πάσχουν από ασθένειες όπως η οστεοχονδρωσία πρέπει να γίνει απαραίτητο μέρος της ζωής. Είναι μια κινητική θεραπεία που μπορεί να σπάσει τον φαύλο κύκλο που αποτελείται από τα ακόλουθα συστατικά: έλλειψη άσκησης, εξασθενημένοι μύες της πλάτης και του λαιμού, καταστροφή των μεσοσπονδύλιων δίσκων, ανάπαυση στο κρεβάτι.

Πριν ξεκινήσετε τις ασκήσεις, θα πρέπει να γνωρίζετε τις κύριες αρχές των θεραπευτικών ασκήσεων για την οστεοχονδρωσία:

  1. Η άσκηση δεν πρέπει να γίνεται στο στάδιο της έξαρσης της νόσου, όταν υπάρχει σύνδρομο έντονου πόνου.
  2. Η άσκηση δεν πρέπει να προκαλεί αυξημένο πόνο.
  3. Τα συμπλέγματα με ένταση στους μύες της πλάτης πρέπει να εναλλάσσονται με σύμπλοκα χαλάρωσης.
  4. Όλες οι ασκήσεις εκτελούνται ομαλά και χωρίς απότομες κινήσεις, διατηρώντας παράλληλα τη σωστή στάση του σώματος.

Για κάθε τύπο οστεοχονδρωσίας έχουν αναπτυχθεί ξεχωριστά συγκροτήματα άσκησης. Προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση της νόσου, εξακολουθεί να συνιστάται η εκγύμναση των μυών ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης.